بررسی آندوسکوپی زودهنگام و تاخیری دستگاه گوارش در تعیین نحوه درمان سوختگی ناشی از بلع مواد سوزاننده « مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد »

مقدمه آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی قابل اعتمادترین وسیله جهت ارزیابی بیماران مبتلا به سوختگی ناشی از بلع مواد سوزاننده است، با این وجود، در مورد زمان مناسب آن توافق وجود ندارد. روش کار این مطالعه توصیفی تحلیلی مقطعی بر100 بیمار بالغ با تشخیص قطعی سوختگی ناشی از بلع مواد سوزاننده در لارنگوسکوپی مستقیم در بیمارستان امام خمینی تبریز در یک دوره 15 ماهه از سال 1387-1386 انجام شدند. بیماران با علایم آسیب داخلی جدی فورا عمل شدند. در سایر موارد، آندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی به کار رفت و بر اساس زمان آن، بیماران به دو گروه تقسیم شدند: آندوسکوپی زودرس (زیر 24 ساعت) و آندوسکوپی دیررس (بالای 24 ساعت). وضعیت بیمارستانی در دو گروه مقایسه گردید. اطلاعات با استفاده از SPSS تجزیه و تحلیل شد. همچنین از آزمون های تی، کای اسکوئر، فیشر، کانتین جن سی استفاده شد. نتایج 62 بیمار مونث و 38بیمار مذکر (25/51±9/25 سال) وارد مطالعه شدند. در 83% موارد از مواد قلیایی استفاده شده بود. 8% موارد فورا عمل شدند و 37% تحت آندوسکوپی فوری و 55% تحت آندوسکوپی تاخیری قرار گرفتند. نتیجه آندوسکوپی در 11% موارد طبیعی، در 40% آسیب درجه I، در 28% آسیب درجه II، در 7% آسیب درجه III و در 6% آسیب درجه IV بود. دو گروه از نظر نیاز به عمل جراحی، فاصله پذیرش تا جراحی، نیاز به بستری در ICU و مدت آن و مرگ و میر طی بستری تفاوت معنی دار آماری نداشتند. با این وجود، فاصله تا جراحی و پذیرش در ICU در گروه آندوسکوپی زودرس و عوارض بیمارستانی در گروه آندوسکوپی تاخیری ظاهرا از وضعیت بهتری برخوردار بود. نتیجه گیری آندوسکوپی زودرس و تأخیری از نظر وضعیت بیمارستانی بیماران بالغ دچار سوختگی ناشی از بلع مواد سوزاننده از نظر آماری تفاوت معنی داری ندارند.